Ağustos bitti bitecek ama ben hiçbir şey yazamadım bu ay. İşlerin içinde kaybolmak böyle oluyormuş demek ki... Bu haftalarda Hüma inanılmaz hızlı büyüyor ve değişiyor. Bu ay Hüma önüne koyduğum minik kesilmiş peynir, şeftali, üzüm, patates gibi şeyleri kendi kendine yemeyi, tutunup ayağa kalkmayı, el sallamayı, ba-ba-ba de-de-de şeklinde hecelemeyi öğrendi. Dışarı çıktığımızda çok sosyal, evdeyken tanımadığı insanlara karşı çok soğuk davranıyor. Başka bir eve gittiğimizde yorgunluktan bayılana kadar uyumuyor. Daha doğrusu sağa sola bakmaktan bir türlü uyuyamıyor :) Bebek ve çocuklara karşı müthiş ilgi duymaya başladı. Yolda bir çocuk veya bebek gördüğünde sevinç çığlıkları atıp ona ulaşmaya çalışıyor. Böyle işte... Tek tek yazıldığında eğlenceli olabilecek pek çok şey böyle ard arda yazılınca pek de sevimli olmuyor gördüğünüz gibi... Bundan sonra daha çok vakit ayırmaya çalışacağım kızım bloguna...

Bu elbisenin altına hangisi daha iyi gider?

Kızım işler o kadar çok vaktimi alıyor ki resmini bile çekemiyorum. Her gün büyüyorsun. Tam bu satırları yazarken ağlayıp tekrar sustun. Bir iki gündür ilk kez ağlayarak uyanıyorsun geceleri... Damakların kıpkırmızı ve şiş. İncecik tek kat giydirmeme ve sabah akşam mutaka banyo yaptırmama rağmen sırtın nokta nokta kızarık :( Herhalde bunlardan rahatsız oluyorsun. Bak yine başladın ağlamaya...