Bir suredir ters giden islerimin bir uzantisi olarak telefonla konusurken bir elimle gozlerimi kapatip basimi one dogru egdigim an... Acaba disaridan nasil gorunuyordum?
O an Hüma elleriyle omuzlarima dokunup "anne cok seviyorum seni tamam mi? Bak hepsi birazdan gececek" dedi. Soyleyen o olunca ona oyle bir onandim ki gercekten alacaklilarin hemen odeme yapacagina, belediyenin buyudugum evi 3 kurus para verip yola katmaktan vazgececegine, dis problemimin bitecegine ve daginiklikta almis basini gitmekte olan odalarimizin kendi kendine toplanacagina yemin edebilirdim.
Guzel kizim...
Buyumus, annesini teselli edermis...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder