Sevgiyle büyümek vs sevgisiz büyümek... Hadi çöz bakalım...

Anne olduğum ilk andan beri tüm vaktim neredeyse çocuklarıma ait. Zaman zaman bundan şikayetçi olup hatta kriz anlarında halimi bir nevi tutsaklığa benzetsem de aslında çocuklarımla birlikte olmayı çok ama çok, gerçekten çok seviyorum.

Saat 04:26. Bunları Hüma biraz ileride uyurken yazıyorum. Az önce Bahattin Alp kendi kendine süt koymak için uyandı, mutfağa gitti. Balkonun ışığında sütünü koyup içti. Sonra da 'anne buyaaa yat' diye kendi  yastığını gösterip güzel başını yastığın kenarına koydu. Her zamanki gibi elleri yanaklarımda uykuya daldı. O uyuduktan sonra ellerini öptüm, öptüm, öptüm... Saçlarını kokladım, öptüm, sevdim... Öpüp koklamaya doyamadığımı düşünürken gözlerini açıp 'anne heni çok heviyooyum' deyip tekrar uyudu. Kalbim pır pır. Hani filmlerde aşık olunca midende kelebekler uçar derler ya, öyle böyle değil. Öyle üç, beş, yüz, bin kelebek değil... İçinde koca bir dünya var oluyor, dönüyor, deviniyor... Geceyle gündüz bir arada, kış ve bahar bir arada... İçinde denizler, okyanuslar, çöller... Çocuk sahibi olsun olmasın, evlat sevgisi yaşamayan herkese neredeyse üzülüyorsun. Öyle güzel... Keşke diyorsun onun da olsa kalbinde hem fırtına, hem sakin denizler... Kalemim, edebiyatım güçlü değil. Dili yok kalbimin deyip kapatayım. Anlatmanın imkanı yok zira... 

Diyeceğim başka bir şey...

Çok yakınımızın bir çocuğu var. Anne babası çok çalıştığı için, hatta sık sık iş seyahatlerine çıktıkları için anne babasını görmeden büyüyen bir çocuk... Bizimkilerle bir araya geldiklerinde Hüma da Bahattin Alp de yavru kedi gibi kalıyor. Ne yapsalar çocuğu oyunlarına alamıyorlar, onun oyunlarına giremiyorlar. Oyuncak kaçırmaya, vurup kırmaya oyun denirse tabi... Anne ve babası için kötü bir şey demeyeceğim. Onlar da dünya telaşında. Ama çocukları araya kaynıyor farkında değiller. 

Ben oğluna 'senden de babandan da nefret ediyorum' diye bağıran bir anne görüp korkmuştum. Bir gün Hüma ve Bahattin okula gidecekler. Böyle büyütülen birinin sıra arkadaşı olacak ve onunla günlerini geçirmek zorunda kalacaklar diye endişe etmiştim. Beteri de varmış. 

Hakan geçen gün öyle bir şey dedi ki şimdiden kendi kendime evhamlanıyorum. Bir gün çocuklar büyüyecek, böyle çocuklara aşık olacak, evlenecek... Sonra hem kendileri için hem kendi çocukları için sevgi bekleyecek dedi... Gel de uyu şimdi...